Ćwiczenia usprawniające narządy artykulacyjne

Dzieci mają naturalną skłonność do wielokrotnego powtarzanie ulubionych zabaw. Jeśli więc potraktujemy ćwiczenia jako zabawę, będą one dla dziecka prawdziwą przyjemnością. Rola dorosłego polega na pokazaniu poprawnie wykonanego ćwiczenia i zachęcaniu dziecka do pracy przez chwalenie za podejmowany wysiłek, choćby efekty nie były od razu widoczne. Lepiej ćwiczyć krótko, ale częściej 3-4 minut z 3-latkiem, do 10 ze starszym dzieckiem. Czas trwania i liczbę powtórzeń należy dostosować do indywidualnych potrzeb oraz możliwości dziecka. Ćwiczenia zaczynamy od najprostszych stopniowo zwiększając ich trudność. Wykorzystaj naturalne okazje, aby pogimnastykować aparat mowy.

Przedstawiony zestaw ćwiczeń nie jest programem obowiązującym, który winno wykonać każde dziecko. Z poniższego zestawu należy więc wybrać te ćwiczenia, które będą możliwe do wykonania. Zbyt trudne zabawy szybko zniechęcą dziecko do dalszych ćwiczeń motorycznych. A zatem, jeśli Twoje dziecko ma trudności z pionizacją języka (nie wymawia np. sz, ż, cz, dż, l, r) wówczas staraj się wybierać te zabawy, które inicjują ruch języka ku górze, w stronę górnych zębów, podniebienia. Zadbaj, by w takim zestawie zabaw znalazły się ćwiczenia wyrabiające nawyk łączenia zębów, a zapobiegniesz wówczas tendencji wysuwania języka pomiędzy zęby (sprzyja to rozwijaniu się seplenienia). Podczas ćwiczeń zwracaj też uwagę na to, by dziecko właściwie kierowało wydychane powietrze. Dzieci dość często gromadzą powietrze w policzkach i aby temu zapobiegać warto stosować zabawy uczące kierowania powietrza na środkową część języka (bruzda, rowek języka).

Wymawianie na przemian „a” - „o” lub „e” - „o” przy maksymalnym oddaleniu od siebie górnej i dolnej wargi

Oddalanie od siebie kącików ust, jak przy „i”

Zbliżanie do siebie kącików ust (ściąganie warg) jak przy „u”

Cmokanie i parskanie (wprawianie warg w drganie)

Wargi wysunąć do przodu, ściągnąć je (jak przy gwizdaniu) i przesuwać w kąciki ust: w prawo, w lewo, a następnie wykonywać nimi ruchy okrężne

Masowanie warg zębami (górnymi dolnej wargi i odwrotnie)

Zdmuchiwanie z warg papierowych skrawków gazety

Układanie ust, jak przy wymowie samogłosek ustnych, z wyraźną przesadną artykulacją warg, np. w kolejności: a-i-o-u-y, u-a-i-o-y, o-a-y-i-u, y-i-o-a-u, u-i-y-a-o. W następnej fazie łączymy samogłoski w pary: a-i, a-u, i-a, u-o, i-u, o-i, u-i, a-o

Wymawiać samogłoski ustne z przesadną artykulacją, np. a-i-o-e-n-y, łączyć przy tym w pary samogłoski o skrajnych układach warg i kilkakrotne powtarzać każdą z par: a-i-a-i, a-u-a-u, u-i-n-i, i-a-i-a, j-n-i-n, n-a-u-a;

Nadymać policzki przy zwartych wargach

Nadmuchiwać gumowe zabawki, baloniki

Nadymać policzki z uwolnieniem nagromadzonego w jamie ustnej powietrza

Nadymać policzki i zatrzymać powietrze w jamie ustnej na około 4 -5 sekund, następnie oddychać przez nos bez zmiany położenia warg i policzków

Nadymać policzki na zmianę lewy i prawy, przesuwać powietrze z jednej strony jamy ustnej do drugiej przy zwartych wargach

Dmuchać na płomień świecy, skrawki papieru, watkę, pingpongową piłeczkę przy różnym układzie warg: wargi ułożone w kształcie wąskiego lejka (jak przy n), wargi ułożone w kształcie szerokiego lejka (jak przy sz), układ właściwy spółgłosce f

Zaokrąglać i rozciągać wargi przy zwartych szczękach; przy zaokrąglaniu wargi wysuwają się do przodu i całkowicie zwierają, przy spłaszczeniu wargi są też zwarte, a łuki zębowe są niewidoczne

Cmokać przy dowolnym układzie warg (powstający szmer przypomina pocałunek); cmokać przy wysuniętych i zaokrąglonych wargach oraz zwartych szczękach

Wykonywać ruch kolisty wysuniętych, zaokrąglonych i zwartych warg. Ruch warg może być wykonywany samodzielnie lub łącznie z ruchami szczęki dolnej

 „Głaskanie podniebienia” czubkiem języka, jama ustna szeroko otwarta, lub zlizywanie z podniebienia masy czekoladowej, miodu, dżemu, rozmiękczonego wafelka

Oblizywanie dolnej i górnej wargi (zlizywanie masy czekoladowej, budyniu)

Kląskanie

Dotykanie czubkiem języka na zmianę do górnych zębów, a następnie do górnej wargi przy maksymalnym opuszczeniu szczęki dolnej

Język w kształcie grota wykonuje poziome ruchy wahadłowe od jednego do drugiego kącika ust

Ruchy koliste języka w prawo i w lewo wewnątrz jamy ustnej

Oblizywanie lub „odliczanie” zębów i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod wargami

Wykonywać najpierw wolne, potem coraz szybsze ruchy na boki, w górę i w dół językiem w powietrzu - jak wąż; następnie stopniowo cofać język w głąb jamy ustnej

Wolno, następnie coraz szybciej masować czubkiem języka zęby, następnie wałek dziąsłowy, podniebienie

Naśladować grę na trąbce lub na bębenku

Masować język poprzez nagryzanie czubka języka zębami

Szybko unosić i opuszczać język w kierunku dolnych i górnych zębów, przy szeroko otwartych ustach i nieruchomej żuchwie

Wymawiać ttt najpierw wolno, potem coraz szybciej przy szeroko otwartych ustach

Wymawiać ddd najpierw wolno, potem coraz szybciej przy szeroko otwartych ustach

Szybko wymawiać / (lllll...), a następnie sylaby: la, lo, le, lu

Szybko wymawiać naprzemiennie głoski /, n (Inlnln..)

Szybko, naprzemiennie wymawiać głoski t, d (ćwiczenie pomocne przy nauce głoski „r”)

Śpiewać: najpierw lalala, lalala..., lelele..., lololo..., następnie lala, lata, lada...; powtarzać ten materiał, podstawiając kolejno samogłoski: e, o, u; następnie ćwiczyć wymowę wyrazów: lato, lotnik (l -t), lada, lody (l - d): len, kolano (l - n); tata, tutaj (t - t); Tola, hotel (t - l); Adela, kundel (d - /): tunel, ten (t - n); nota, Aneta (n - t)

Zdmuchiwać skrawek papieru umieszczony na czubku języka

Ująć brzegi języka między zęby trzonowe, a czubek unosić do wałka dziąsłowego i opuszczać

Rozluźniony język podnieść do podniebienia twardego i lekko go dotknąć

Wywołanie ziewania przy nisko opuszczonej szczęce dolnej

Płukanie gardła ciepłą wodą (to ćwiczenie pomaga uzyskać dźwięki „k” i „g”)

Chrapanie na wdechu i wydechu

Głębokie oddychanie przez usta przy zatkanym nosie

Wymawianie połączeń głosek tylnojęzykowych zwartych „k” i „g” z samogłoskami np.: ga, go, ge, gu, gi, gą, gę... i to samo z głoską „k”: ka, ko, ke, ku, ki...

Wypowiadanie sylab: „ak, ok, uk, ek, yk, ik ąk, ęk, aga, ogo, ugu, eke, ygy, iki, ago, ęgę”